Een vergelijking van de verkeersonveiligheid tussen de Belgische gewesten.

Abstract

De verkeersonveiligheid is altijd al een probleem geweest, maar de laatste jaren wordt er meer en meer aandacht aan besteed in de media. Elk jaar sterven er ruim 40 000 mensen ten gevolge van een ongeval in de Europese Unie. België is één van de slechtst scorende Europese landen. Eén van de doelstellingen van het Ministerie van verkeer is bijgevolg het halveren van het aantal verkeersongevallen tegen 2010. De statistieken van de laatste jaren tonen ons dat het aantal verkeersdoden aanzienlijk gedaald is, toch hebben we in België nog een zeer lange weg af te leggen. Uit de statistieken blijkt echter dat er mogelijke verschillen zijn tussen Vlaanderen en Wallonië betreffende de verkeersonveiligheid. Het doel van deze eindverhandeling is het bestaan van deze verschillen te verklaren. In dit onderzoek wordt er gebruik gemaakt van de ongevallencijfers van 1990 tot en met het jaar 2002. Voor deze periode ben ik eveneens op zoek gegaan naar de cijfergegevens van mogelijke verklarende variabelen, bijvoorbeeld het BBP per capita. Deze gegevens zullen worden gebruikt in de regressie-analyses. In een eerste fase worden de data bewerkt om zo tot een reeks nuttige verklarende variabelen te komen. Dit houdt in dat sommige data worden weggelaten en anderen worden getransformeerd in een meer bruikbare vorm. Zo worden, indien mogelijk, ontbrekende waarden ingevuld door middel van schattingen. Het praktisch onderzoek naar de verschillen tussen Vlaanderen en Wallonië betreffende de verkeersveiligheid bestaat uit een meervoudige lineaire regressie met insteek van dummyvariabelen voor de gewesten en de provincies. Voor het daadwerkelijk opstellen van deze modellen wordt er gebruik gemaakt van het statistisch softwarepakket “SAS”. Bij wijze van verkennend onderzoek wordt er gebruik gemaakt van stapsgewijze variabelenselectie. Dit gebeurt voor de twee afhankelijke variabelen, het aantal dodelijke ongevallen en het aantal letselongevallen. Deze modellen vormen de basis voor verder onderzoek. In overleg met medewerkers van het IMOB, Instituut voor Mobiliteit aan de Universiteit Hasselt, koos ik ervoor de regressiemodellen voor het aantal dodelijke ongevallen en het aantal letselongevallen verder uit te werken wat betreft het verschil tussen de gewesten en provincies. Hiertoe maak ik gebruik van dummy’s voor de gewesten en provincies die in de analyses worden opgenomen. Bij het opstellen van de regressiemodellen stootte ik op het probleem van multicollineariteit. Voor elke afhankelijke variabele wordt er bijgevolg naar een bruikbaar regressiemodel gezocht. Uiteindelijk bekom ik een viertal bruikbare modellen met enerzijds insteek van dummy’s voor de gewesten en anderzijds met insteek van dummy’s voor de provincies. Na analyse van de resultaten kom ik tot de vaststelling dat er nog een verschil is tussen Vlaanderen en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest voor het aantal dodelijke ongevallen dat niet kan worden verklaard door de variabelen opgenomen in de analyses. Dit verschil kan aan alles en nog wat te wijten zijn, denk bijvoorbeeld aan strengere controles of gewoon meer controles. Langs de andere kant is de kans groot dat er een verschil bestaat tussen Wallonië en Vlaanderen wat betreft het aantal dodelijke ongevallen, gezien de kleine overlapping van de betrouwbaarheidsintervallen. Met andere woorden ook hier zullen er andere redenen moeten gezocht worden om het verschil in het aantal dodelijke ongevallen te verklaren. Dit verschil kan misschien worden uitgelegd door de Corruption Perceptions Index. Ten slotte is het belangrijk te herinneren dat de verkeersonveiligheid een belangrijk item is en blijft waarop zorgvuldig moet worden toegezien. In België betekent dit meer concreet dat er strenger moet worden opgetreden tegen verkeersonveiligheid en dit in de drie gewesten.