Auditor en indicatoren van mogelijke accounting onregelmatigheden in Belgische ondernemingen

Abstract

Enron, WorldCom, Ahold of Parmelat hebben aangetoond dat de economische wereld nood heeft aan betrouwbare informatie. Heel wat stakeholders nemen immers hun beslissingen op basis van de financiële informatie afkomstig uit de Jaarrekening. Volgen artikel 95 Wetboek van Vennootschappen dient elke onderneming binnen de zes maanden na afsluiten van het boekjaar haar statutaire jaarrekening voor te leggen aan de Algemene Vergadering van aandeelhouders. Dit valt onder de verantwoordelijkheid van het bestuursorgaan. Omdat veel van de verschillende stakeholders beslissingen nemen op basis van de Jaarrekening, kan onjuiste informatie hierin ook verstrekkende gevolgen hebben. Om tegemoet te komen aan deze oproep van betrouwbare financiële rapportering werd door de Wet van 22 juli 1953 het beroep van bedrijfsrevisor wettelijk bepaald. De bedrijfsrevisor kijkt na of de Jaarrekening een getrouw beeld geeft van de financiële positie en het vermogen van de onderneming en van de resultaten van het boekjaar. Een van de mogelijke zaken waarmee de bedrijfsrevisor tijdens zijn werkzaamheden te maken kan hebben, is earnings management. Dit is het nemen van weloverwogen stappen binnen de algemene geaccepteerde boekhoudprincipes om de resultaten naar een gewenst niveau te brengen. Daarnaast is het ook, omwille van verschillende redenen, mogelijk dat een onderneming haar resultaten aanpast buiten de wettelijke bepalingen en er dus sprake is van accounting fraude. Om dit soort zaken op te sporen zijn er zowel in de academische literatuur als in de