Kosteneffectiviteit van nanotechnologie voor kanker: een toepassing voor Vlaanderen

Abstract

Kanker is een ziekte waarbij er sprake is van aanhoudende celdeling waardoor er een 'wildgroei' van weefsel ontstaat. Deze ongecontroleerde groei van weefsel is kwaadaardig en is schadelijk voor het omliggende weefsel. Op globaal niveau is kanker één van de belangrijkste doodsoorzaken en bijgevolg brengt deze aandoening een grote economische kost met zich mee. Voor een effectieve behandeling van kanker, een goede prognose en een degelijke levenskwaliteit is het belangrijk dat de ziekte in een zo vroeg mogelijk stadium vastgesteld kan worden. De methodes waarmee men momenteel deze ziekte bestrijdt hebben echter een lage effectiviteit. Deze lage effectiviteit is niet te wijten aan de geneesmiddelen zelf, maar aan de ineffectieve levering van deze therapeuten in de zieke weefsels. De levering van therapeuten wordt tegengewerkt door de zogenaamde biologische barrières. Doordat slechts een klein percentage van de therapeuten de gewenste locatie bereikt, wetenschappers spreken van 1 op 10,000 moleculen, zullen er veel gezonde cellen onherstelbaar beschadigd worden waardoor de patiënt veel neveneffecten zal ervaren. Het probleem van conventionele kanker therapeuten situeert zich dus niet in de therapeutische werking in se, maar wel in de ineffectieve levering van deze medicijnen op de gewenste locaties. Bijgevolg wordt er onderzoek gedaan naar nieuwe manieren om kankertherapeuten op een effectieve manier te leveren. Nanogeneeskunde blijkt een belangrijke stap in de juiste richting te zetten voor de effectieve en veilige behandeling