De inpassing van het concept "bereikbaarheid" in een sociale context

Abstract

Deze masterproef gaat over de inpassing van het concept bereikbaarheid in een sociale context. Er wordt nagegaan hoe maatstaven van bereikbaarheid gebruikt kunnen worden in beslissingen betreffende overheidsinvesteringen, die als doel het verbeteren van de bereikbaarheid in een sociale context hebben. Hiervoor worden in de literatuurstudie verschillende aspecten van het concept bereikbaarheid besproken en wordt eveneens specifiek gezocht naar bestaande literatuur over het concept in een sociale context. Vervolgens worden verschillende bereikbaarheidsmaatstaven, die een overheid kan gebruiken, opgesomd. In het praktijkgedeelte wordt gekeken hoe die maatstaven toegepast kunnen worden in de beoordeling van de bereikbaarheid van een ontwikkelingsland. Tot slot wordt een aanbeveling gedaan voor een lokale overheid en hoe ze de bereikbaarheid in een bepaalde provincie van een ontwikkelingsland kan verbeteren. Aangezien bereikbaarheid een vaak voorkomend begrip is dat in verschillende contexten gebruikt wordt, begint de literatuurstudie met het opsommen van verschillende definities voor bereikbaarheid. Een goede definitie moet vier verschillende aspecten van bereikbaarheid omvatten. Bereikbaarheid bestaat namelijk uit een ruimtelijk, een transport, een individueel en een tijdsaspect. Daarnaast bestaan ook vier invalshoeken van waaruit bereikbaarheid kan benaderd worden, namelijk een locatiegerichte, een infrastructuurgerichte, een persoonsgerichte en een op nut gerichte dimensie. Een volgend hoofdstuk beschrijft de sociale impa