Erkenning en tenuitvoerlegging Ex-EU

Abstract

Bijlage 2: samenvatting

Deze Masterscriptie betreft de erkenning en tenuitvoerlegging van gerechtelijke beslissingen die zijn genomen buiten de Europese Unie, hetgeen een belangrijk onderwerp is binnen het internationaal privaatrecht. In hoofdstuk 2 wordt de evolutie van erkenning en tenuitvoerlegging beschreven waarbij een beroep wordt gedaan op de EEX-Verordening, het Verdrag van Lugano en de Haagse Conferentie voor Internationaal Privaatrecht. Deze laatste heeft op internationaal niveau een poging ondernomen tot eenmaking van de regels omtrent de erkenning en tenuitvoerlegging van buitenlandse uitspraken. Indien er sprake is van een buitenlandse uitspraak die afkomstig is van een land buiten de Europese Unie, waarmee het erkennende land geen bilateraal of multilateraal verdrag heeft gesloten, moet er gekeken worden naar de regelgeving van het nationaal recht in het erkennende land hieromtrent. De regeling omtrent de erkenning en tenuitvoerlegging, van de vier continentale landen en Engeland waarin de common law wordt gehanteerd, wordt in hoofdstuk 3 besproken. In België staan de weigeringsgronden voor de erkenning en tenuitvoerlegging verwoord in artikel 25 WIPR. Artikel 431 Nederlands Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering is nopens dit thema van toepassing alsook is er een ontwikkeling hieromtrent in de rechtspraak. In Frankrijk dient men een beroep te doen op artikel 509 Code de procédure civil alsook dient men rekening te houden met enige weigeringsgronden die zijn ontwikkeld in de rechtspraak. Vervolgens is