Werelderfgoed van bij ons: het Nationaal Park Hoge Kempen

Abstract

De aanleiding voor deze masterthesis is het werelderfgoeddossier dat momenteel wordt voorbereid voor de Hoge Kempen. De Werelderfgoedconventie van 1972 biedt het juridische kader voor een erkenning als werelderfgoed. Daarbij krijgen de lidstaten de grootste verantwoordelijkheid voor de bescherming van het werelderfgoed op hun grondgebied. In Vlaanderen wordt dit bereikt door toepassing van het beschermingsinstrumentarium van drie verschillende rechtsdomeinen: de regelgeving inzake ruimtelijke ordening, het natuurbehoud en de bescherming van het onroerend erfgoed. Deze thesis tracht een duidelijk overzicht te bieden van deze omgevingsrechtelijke materies, die niet steeds goed op elkaar afgestemd zijn. De stappen die reeds werden voltooid bij het voorbereiden van de werelderfgoednominatie van de Hoge Kempen worden geëvalueerd. Alvorens deze erfgoedsite echter officieel kan worden voorgedragen voor een inschrijving op de werelderfgoedlijst, moet nog een oplossing gezocht worden voor een aantal uitdagingen. Het voorzien van een toereikende bescherming voor de tuinwijken en het vastleggen van een bufferzone worden in deze thesis onderzocht.