Drug(mis)(ge)bruik: aanpak via het strafrecht?

Abstract

Of het nu gaat om cocaïne of heroïne, dan wel om cafeïne of nicotine, we gebruiken allemaal drugs. Ruim een eeuw geleden werd echter een onderscheid gemaakt tussen legale en illegale drugs. Hierbij ontstond de idee dat het gebruik van laatstgenoemde niet kon worden overgelaten aan de zelfcontrole. In navolging van de Amerikaanse War on Drugs werd dan ook steeds repressiever opgetreden tegenover de gebruiker van zulke illegale middelen. Ondanks het voornemen om drugs in de 21ste eeuw uit de wereld te bannen, lijken ze vandaag talrijker aanwezig dan ooit tevoren. Een repressieve aanpak wordt dan ook steeds vaker in vraag gesteld. Deze scriptie richt zich bijgevolg op het beantwoorden van de vraag of druggebruik nog langer moet worden aangepakt via het strafrecht. Om deze vraag te beantwoorden wordt bovendien een nieuw onderscheid naar voren geschoven, met name dat tussen druggebruik en drugmisbruik. Met de opkomst van behandelingsinstellingen en harm reduction initiatieven lijkt geheelonthouding immers niet meer het enige na te streven resultaat. Teneinde tot een gemotiveerd antwoord te komen, wordt ten slotte ook naar alternatieve wijzen van aanpak gekeken. Wereldwijd zijn er immers reeds verschillende landen die zijn afgestapt van het door de Verenigde Naties geplaveide pad. Landen als Nederland, Portugal en Zwitserland hebben hierbij succesvol hun focus verlegd naar volksgezondheid. Is het in België tijd om ook deze weg in te slaan of is meer van hetzelfde de oplossing?