Visie van toekomstige kinesitherapeuten op het imago van de praktiserende kinesitherapeut: een focusgroep

Abstract

Conclusie: De visie van tweedejaars masterstudenten van de opleiding ReKi komt grotendeels overeen met de beroepsprofielen die beschreven staan in de literatuur. Zeer veel aandacht wordt besteed aan de biopsychosociale benadering en psychologische vaardigheden. In verband met het imago van de kinesitherapeut, blijkt dat massage er nog steeds deel van uit maakt, maar in mindere mate in vergelijking met vroeger. Vervolgens zijn volgende factoren ten voordele van het imago van de kinesitherapeut: de directe toegang tot de kinesitherapie, het ruime karakter van het beroep en ReKi als universitair alternatief voor LO. Tot slot beschouwt men de kloof tussen de opleiding en het werkveld op het vlak van EBP als nefast voor het imago van de kinesitherapeut. Praktische implicaties: Er zou meer aandacht besteed moeten worden aan de aanpassing van de curricula. De focusgroep doelt op het implementeren van meer casuïstiek en klinisch redeneren, met als voornaamste reden de praktische vaardigheden meer toe te kunnen passen. Op die manier kan getracht worden om de stap van de opleiding naar het werkveld te vergemakkelijken.