Bemiddeling en onteigeningen. Over de toegevoegde waarde van bemiddeling bij onteigeningen

Abstract

Deze masterscriptie stelt de vraag of bemiddeling een toegevoegde waarde kan hebben in onteigeningszaken. Vandaag de dag leest men uit de wettelijke bepalingen omtrent onteigeningen dat de overheid verplicht is om eerst te onderhandelen met de burger. Als deze onderhandelingen mislukken, kan men de gerechtelijke fase inleiden. De aankoopcomités zijn de instantie bij uitstek om te onderhandelen met de burger over het onroerend goed. Met de Zesde Staatshervorming is zowel de bevoegdheid om de procedure ten algemene nutte te regelen als de bevoegdheid over de aankoopcomités overgedragen naar de gewesten, wat betreft de goederen gelegen in dit gewest. Momenteel is men druk bezig met het uitwerken van een Onteigeningsdecreet. In de conceptnota staat te lezen dat men onderhandelingen verplicht wil inschrijven. Deze masterscriptie wil dan ook aantonen dat het beter zou zijn om te spreken van een verplichte poging tot minnelijke verwerving aangezien dit begrip een ruimere lading denkt dat de term 'verplichte onderhandelingen'. Men zou dan ook bemiddeling kunnen uitwerken. Deze masterscriptie doet een voorstel tot het invoeren van enkele bepalingen omtrent bemiddeling in het Onteigeningsdecreet en ook wordt een voorstel gedaan om een Decreet Bemiddeling in Bestuurszaken tot stand te brengen.