De formele motiveringsplicht en de beoordeling van hinder bij het behandelen van een aanvraag voor een milieu/omgevingsvergunning

Abstract

Bij de beoordeling van een milieuvergunningsaanvraag heeft de vergunningverlenende overheid de taak om, rekening houdend met alle concrete gegevens van de zaak en de erbij betrokken uiteenlopende belangen, de hinder en de risico's voor de mens en het leefmilieu te onderzoeken en, rekening houdend met de precieze bevindingen van dat onderzoek, de passende eindconclusies te trekken.

In deze masterproef krijgt de lezer een overzicht van welke elementen de bevoegde overheid in acht moet nemen bij het beoordelen van hinder. De bevoegde overheid dient na haar beoordeling een beslissing te nemen omtrent de milieuvergunningsaanvraag. Deze beslissing moet gemotiveerd worden. Er wordt dan ook ingegaan op de reikwijdte van de motiveringsplicht.

Deze masterproef bestaat uit twee delen. In het eerste deel wordt een overzicht gegeven van het wettelijk kader dat de bevoegde overheid bindt bij het beoordelen van een milieuvergunningsaanvraag. Zolang ze binnen de perken van dit wettelijk kader blijft, beschikt het bestuur over een zekere beleidsvrijheid. Het beoordelen van een milieuvergunningsaanvraag is immers een discretionaire bevoegdheid. De Raad van State speelt een belangrijke rol bij het afbakenen van die bevoegdheid alsook bij het interpreteren en aanvullen van het wettelijk kader inzake leefmilieu. Het tweede deel van deze masterproef beoogt te analyseren op welke wijze de Raad van State aan dit alles invulling geeft.