Quality-minus-Junk model voor de selectie van individuele waarden: een garantie voor outperformance?

Abstract

Een onderzoek zal worden uitgevoerd naar een recente beleggingsstrategie die in de vakpers veel aandacht heeft weten op te wekken. De strategie in kwestie is het QMJ model (Quality-minus-Junk) van Asness, Frazzini en Pederson (2013). De QMJ factor wordt geformuleerd als een dollar neutrale strategie die een long positie inneemt in ondergewaardeerde kwaliteitsaandelen en een short positie bezet in overgewaardeerde kwaliteitsarme aandelen. De resultaten van Asness et al. (2013) weerspiegelen een model die een factor gecorrigeerde alfa genereert die de markt outperformt zowel bij laag- als hoogconjunctuur van de economie en in periodes van op- als neergaande markten voor zowel de long (VS) als broad (24 wereldwijde landen) sample. Naar aanleiding van dit gegeven zijn België, Finland en de Verenigde Staten van naderbij onderzocht waarbij voor het laatste land drie en vier factor alfa's zijn gevonden, na uitvoering van een rolling regressie over 36 maanden, die de markt op een systematische wijze outperformt met een zeer hoge statistische significantie en in de gevallen dat de factor niet werkt, veroorzaakt het geen verliezen. Voor België is hetzelfde resultaat bekomen wel met een lagere significantie. Daarentegen is de Finse markt een anomalie voor het QMJ model wat hoogstwaarschijnlijk te maken heeft met de prestaties van Nokia. Een ander opmerkelijk fenomeen is de herleving van het size effect indien gecorrigeerd wordt voor QMJ waarbij de coëfficiënt van deze factor statistisch negatief is.