Intrinsieke spieraanpassingen door disuse

Abstract

Achtergrond: Spierweefsel is gevoelig aan prikkels uit de omgeving, zoals een trainingsprikkel. Hierbij ont-staat de opbouw van spierweefsel. Het omgekeerde gebeurt bij disuse. Er wordt spierweefsel afgebroken wat leidt tot verval. Een dergelijke vorm van inactiviteit wordt in deze literatuurstudie beschreven als disuse. Door disuse is het geweten dat de spierkracht, spiermassa, cross-sectionele doorsnede etc. zullen dalen en dat er een vezeltypeshift zal ontstaan. Om hier verder op in te gaan, zal deze literatuurstudie zich baseren op deze intrinsieke spieraanpassingen en zullen objectieve uitkomstmaten worden weergegeven. Discussie en conclusie: Uit de resultaten blijkt dat er door de samenhang van de verschillende spieraan-passingen een daling van de spierkracht ontstaat. Dit gebeurt al snel na een periode van hindlimb suspensi-on (HLS) of immobilisatie (IMM). Daarnaast zal er ook een vezeltypeshift ontstaan van trage type I, naar snelle type II vezels. Doel van het onderzoek: Door middel van HLS zal er disuse van de spieren ontstaan. Hierdoor zullen er spieraanpassingen gebeuren die invloed hebben op de kracht van de spieren. Deze spieraanpassingen zul-len worden beschreven. Operationalisering onderzoeksvraag: De intrinsieke spier- en spiervezelaanpassingen die na disuse ont-staan, zullen worden beschreven in functie van de kracht van de blootgestelde spieren.