Geborgenheid, een nieuwe kans voor de citadel van Diest.

Abstract

Geborgenheid. Een abstract begrip dat wij allen hanteren, maar erg moeilijk kunnen omschrijven of vatten. Een ding weten we alvast zeker: iedereen heeft geborgenheid nodig om zich ergens thuis te voelen. In de hedendaagse architecturale context vinden we nog maar weinig plekken die geborgenheid bieden. Grote open ruimtes met grote glazen wanden beperken de mogelijkheden om plaats te maken voor eigenheid, sfeer, verstopplaatsen,… .

Mijn herbestemmingsproject voor de citadel van Diest als jongerenverblijf startte ik daarom met de vraag hoe we deze geborgenheid opnieuw kunnen integreren in onze hedendaagse wooncultuur. Ik onderzocht de begrippen geborgenheid en shelter vanuit een filosofisch en artistiek standpunt. Daarbij was het belangrijk deze begrippen niet alleen op globaal vlak te bekijken, maar in te zoomen op de situatie van de citadel. Deze thesis is een zoektocht naar geborgenheid op plaatsen waar het onmogelijk lijkt. De afwezigheid van menselijke warmte en sfeer maakt van de citadel op het eerste zicht een onmogelijk doel om te transformeren tot een plek waar jongeren zich thuis kunnen voelen.

De resultaten van mijn onderzoek zette ik om in een ontwerp voor blok VI van de citadel. De laagdrempelige jongerenwerking van Arktos gaat hand in hand met een ontmoetingscentrum en kleinschalige jeugdherberg.