Van stad naar museum

Abstract

Waarom moet scenografie er altijd van uitgaan om iets te presenteren voor de mensen? Wat als je zou vertrekken vanuit de mensen zelf? Het doel van mijn onderzoek is immers het zoeken binnen een stedelijke context naar wat tijdelijke toe-eigening door middel van scenografie in relatie tot de bevolking teweeg kan brengen. In dit verband komt het begrip ‘revitaliseren’ bij het ontwikkelen van meer duurzame gemeenschappen steeds vaker voor. Het is zelfs één van de belangrijkste uitdagingen bij nieuwe stadsontwerpen. In dit onderzoek wil ik het ‘revitaliseren’ binnen een project van stadsontwikkeling verbreden en bekijken door de ogen van de scenograaf.

De geschikte locatie voor mijn onderzoek is de Kunstberg in Brussel. Het is immers een plek met veel potentieel, door zijn ligging in het toeristisch centrum en omringd door 14 musea, door zijn passanten, een mix van toeristen, lokale inwoners en pendelaars en tenslotte door zijn desolate uitstraling die dringend een ‘injectie’ nodig heeft van zijn eigen dynamisch stedelijk leven.