Bevolking/ Bewoners waar ligt de focus?

Abstract

Collectief wonen vormt vandaag een zeer actueel onderwerp binnen de wereld van architectuur en stedenbouw. Verschillende sleutelfiguren binnen het debat rond ruimtelijke ontwikkeling zijn het er ondertussen over eens dat een meer collectieve levensstijl de norm zal worden in de toekomst. Het valt me echter op dat de uitgangspunten altijd dezelfde zijn, namelijk mobiliteit en milieu. Verschillende architecten en stedenbouwkundigen, met op de voorgrond de Vlaamse bouwmeester Leo Van Broek, verkondigen de nood aan transformatie van de Vlaamse wooncultuur vanuit de problematiek van les, CO2–uitstoot, biodiversiteit, ontbossingen, klimaatopwarming enzovoort. Allereerst wil ik beamen dat dit wel degelijk zeer relevante problemen zijn en dus zeker en vast redenen vormen om compacter te gaan wonen. Ik stel echter vast dat binnen deze pleidooien de mensen zelf, en meer specifiek de typische, ongezonde individualistische levensstijl nooit worden vermeld. Het is daarom dat ik in deze thesis de focus wil leggen op het pleiten voor een collectieve levensstijl vertrekkend vanuit de problematiek rond de toenemende individualisering en vereenzaming zoals deze aanwezig is in Vlaanderen. Omdat ik zelf dus een zeer humanitair standpunt inneem, doe ik beroep op de theorieën en concepten ontwikkeld door de mythische architectengroep Team 10 en in het bijzonder Aldo Van Eyck. Ik stel de vraag of deze bijna zestig jaar oude concepten nog steeds toepasbaar kunnen zijn binnen het vormgeven van collectieve pilootprojecten in hedendaags Vlaanderen.