Compact wonen binnen een stedelijk cohousing project: een strategie voor de vergrijzing in Montréal

Abstract

Cohousing is een steeds vaker terugkerende oplossing die wordt voorgesteld binnen de problematiek van het hedendaags wonen. Het sociale aspect dat vaak gemist wordt in stedelijke woonprojecten staat hier centraal. Doordat er functies gedeeld worden, kan men binnen de woonunits zelf compacter leven. Dit is binnen een stedelijke omgeving een interessant woonconcept, maar dat is het ook wanneer men kijkt naar de behoeftes van oudere bevolkingsgroepen. Het verhoogde comfort van een kleinere, maar socialere leefomgeving binnen een stedelijke context lijkt een interessante combinatie. Deze combinatie wordt dan ook binnen dit onderzoek bestudeerd. Dit gebeurt aan de hand van een literatuuronderzoek, maar ook door het koppelen van voorbeelden uit de praktijk en het bestuderen van cases. Uit de realiteit blijkt dat ook binnen deze oppervlakte kan ingezet worden op comfort en veiligheid voor ouderen door middel van de materiaalkeuze of toevoeging van geïntegreerde elementen. Binnen het sociale aspect leert men uit meergeneratiewoningen dat de mix van generaties bijdraagt aan het welzijn en dat ouderen een heterogene bevolkingsgroep omvatten. Concreet heb ik voor mijn masterproject binnen een rijhuis in Montréal getracht deze bevindingen samen te brengen onder één dak. Hierbij wordt de woning opgedeeld in gemeenschappelijke en private ruimtes en wordt er een sociaal geheel gecreëerd door een mix van generaties samen te brengen. Het doel is om op die manier de levenskwaliteit van alle bewoners te verhogen.