Merkwaardige banaliteit: het vormgeven van een seculiere sacraliteit in niet-plaatsen

Abstract

In ‘Merkwaardige banaliteit’ onderzoek ik hoe een seculiere sacraliteit kan worden vormgegeven in banale ‘niet-plaatsen’. Om daartoe te komen, schreef ik in een eerste hoofdstuk persoonlijke teksten over mijn beleving van wat ik ‘banale sacraliteit’ zou noemen. Uit die teksten haalde ik enkele begrippen die ik ‘sacralisatoren’ noem, waaronder deur/kader, schaduw en stilte/ruis die ik in een volgend hoofdstuk onderwierp aan een vormstudie. Die vormstudie toonde aan dat het soort sacraliteit dat ik beoog (sacraliteit van het banale) niet kan worden gereconstrueerd tot monumentale sacraliteit. De volgende stap was dan te achterhalen wat je er als ontwerper wél mee kan doen. Via een literatuuronderzoek over traditioneel sacrale ruimtes werd duidelijk waarin deze religieuze ruimtes tekort kunnen schieten en hoe een ontwerper met bijzondere ‘non-lieux’ kan omgaan bij het vormgeven van een seculiere sacraliteit. Ter conclusie stel ik vijf ingrepen voor op vijf alledaagse plekken in mijn thuisstad Aarschot.