De verbonden stad: de publieke ruimte als ankerpunt voor de lokale en globale gemeenschap.

Abstract

In de neoliberale samenleving heerst een doorgeslagen individualisme en is gemeenschapsgevoel ver zoek. Een vaststelling die aan de basis ligt van een drievoudig maatschappelijk probleem: de klimaatcrisis, de schending van de rechten van de mens en de uitputting van eindige grondstoffen. Deze thesis onderzoekt hoe de publieke ruimte hier een antwoord op kan bieden door een ruimtelijk kader te vormen dat de gemeenschap ondersteunt. Daarmee neemt ze haar rol als ankerpunt voor de lokale en globale samenleving op. Dit onderzoek biedt een theoretisch kader voor het masterproject in de studio New Economies.

De thesis bestaat uit vier delen. In het eerste deel wordt het doorgeslagen individualisme bekeken in het kader van de neoliberale samenleving. Vervolgens wordt de ruimtelijke verschijningsvorm van de stad, als reactie op deze evolutie bestudeerd. In het derde deel wordt onderzocht hoe de publieke ruimte als tegenreactie haar rol van ankerpunt kan opnemen. Daarbij wordt ze beschouwd als smeltkroes van perspectieven. Tot slot worden, aan de hand van een aantal cases, ankerpunten in de Belgische context in beeld gebracht.

De publieke ruimte is de ruimte van het verschil, waar mensen met diverse verhalen met elkaar in contact komen. Deze uitwisseling ligt aan de basis van elke gemeenschap. Door haar als ankerpunt te benoemen wordt niet alleen de rol van de publieke ruimte, maar ook de taak van de architect in vraag gesteld.