Euthanasie bij psychisch aanhoudend en ondraaglijk lijden. Een evaluatie van het wetgevend kader en voorstellen tot verbetering vanuit rechtsvergelijkend en mensenrechtelijk perspectief

Abstract

Centraal in deze masterscriptie staat volgende onderzoeksvraag: “Hoe kan euthanasie bij ondraaglijk en uitzichtloos psychisch lijden worden bijgestuurd opdat dit in overeenstemming is met het legaliteitsbeginsel?” In deze masterscriptie komt naar voren dat de Euthanasiewet met een aantal tekortkomingen kampt. Er rijzen twijfels omtrent de zorgvuldigheid, zowel bij de a priori controle, als de a posteriori controle. Met betrekking tot euthanasie wegens ondraaglijk en uitzichtloos psychisch lijden bij patiënten met een psychiatrische aandoening heerst er aanzienlijke bezorgdheid betreffende de beoordeling van de verschillende wettelijke zorgvuldigheidscriteria. Bovendien maakt de Belgische wet niet duidelijk welk misdrijf precies wordt gepleegd indien de arts euthanasie uitvoert in strijd met de Euthanasiewet. Verder maakt de Belgische Euthanasiewet geen onderscheid tussen strafbaarstelling in geval van schending van een materiële voorwaarde dan wel een schending van procedurele voorwaarde. Er is onder andere nood aan een afzonderlijke strafbaarstelling en een gediversifieerde en proportionele strafmaat. Er kan werk worden gemaakt van niet-anonieme, transparante en goed gedocumenteerde rapportering of aangifte van elke euthanasiecasus aan de Federale Controle- en Evaluatiecommissie euthanasie. Bovenstaande maakt duidelijk dat euthanasie wegens ondraaglijk en uitzichtloos psychisch lijden onder de loep moet worden genomen en dat een evaluatie van de Euthanasiewet zich opdringt.