Het verschil in cardiopulmonaire inspanningscapaciteit tijdens een revalidatieprogramma tussen endo-CABG en klassieke CABG patiënten

Abstract

Participanten en doel: 25 patiënten ondergingen een CABG operatie en 31 patiënten een endo-CABG operatie in het Jessa Ziekenhuis tussen 01/2014 en 01/2021. Alle patiënten volgden een volledig revalidatieprogramma aan het Revalidatie en Gezondheidscentrum (ReGo). De inspanningscapaciteit tijdens en na het programma werd vergeleken tussen de 2 groepen.

Metingen: Baseline metingen van de inspanningscapaciteit en longfunctie werden onderzocht met een cardiopulmonaire inspanningstest binnen de 45 dagen na de operatie. Tijdens week 6 en week 12 van de revalidatie werden deze metingen herhaald. De gemeten parameters waren VO2, VCO2, RER, VE/VCO2, VE/VO2, Wattage, PETO2, PETCO2, HR, VO2/HR, VE, VT, RR, FEV1, FVC, FEV/FVC, FEV% en FVC%.

Conclusie: Zowel de endo-CABG groep als de CABG groep hebben beiden een significante vooruitgang geboekt op de cardiopulmonaire inspanningsparameters na het revalidatieprogramma van 12 weken. Bij de tussentijdse evaluatie behaalde de endo-CABG groep een significant grotere vooruitgang in zuurstofopname op de tweede ventilatoire drempel en in zuurstofopname en wattage op de piekmeting. Enkel de fietsweerstand en het ademminuutvolume bij piekmeting waren significant verschillend in het voordeel van de endo-CABG groep wanneer men de ergospirometrie post-revalidatie vergeleek met de ergospirometrie op baseline.