De zorgvolmacht: een empirisch-juridische evaluatie van de toepassing van de zorgvolmacht in een internationale context

Abstract

Deze masterscriptie schetst het juridische kader omtrent de zorgvolmacht in internationale situaties. De scriptie stelt vast dat het wetgevend kader dat beschikbaar was vóór 2021 toch wel beperkingen/onduidelijkheden bevat en dat de zorgvolmacht in heel wat situaties niet nuttig kon aangewend worden over de grenzen heen. Op 1 januari 2021 ontstond een internationaalrechtelijk kader door de inwerkingtreding van het Verdrag van ’s Gravenhage van 13 januari 2000 inzake de internationale bescherming van volwassenen in de Belgische rechtsorde. Dit Verdrag biedt heel wat mogelijkheden om de zorgvolmacht internationaal aan te wenden. Zo kan men bijvoorbeeld een rechtskeuze maken voor wat betreft het toepasselijke recht. Bovendien is er tussen verdragsstaten een automatische erkenning van de opgestelde zorgvolmacht. Doch ook in dit nieuwe kader blijven er aandachtspunten waar men mee zal rekening moeten houden met betrekking tot de zorgvolmacht in een internationale context. Door de inwerkingtreding van dit Verdrag krijgen de beschermde volwassenen meer flexibiliteit om hun zorgvolmacht te benutten, bijvoorbeeld in functie van waar hun goederen gelegen zijn. Naast het juridische kader wordt er ook een empirisch onderzoek gevoerd door middel van diepte-interviews met verschillende notarissen. Verder worden er ook verschillende modelclausules geanalyseerd en worden er enkele aanbevelingen gedaan voor de notariële praktijk.