De relatie tussen ondernemende intenties en het effectief starten van een nieuwe onderneming

Abstract

Onderzoek naar ondernemerschap heeft zich de voorbije jaren toegelegd op de vraag welke factoren ondernemend gedrag kunnen verklaren. In deze masterproef proberen we bij te dragen aan de wetenschappelijke literatuur door te verklaren of, hoe en wanneer ondernemende intenties een effect hebben op ondernemend gedrag. Daarbij bouwen we verder op de Theory of Planned Behavior van Ajzen (1991), de Action Phase Theory van Gollwitzer (1990) en de theoretische paper over ondernemerschap van Adam en Fayolle (2015). We maken gebruik van een dataset afkomstig van het onderzoek over ondernemerschap in Limburg uitgevoerd door het Research Center for Entrepreneurship van de UHasselt. Uit die dataset selecteren we 228 respondenten, de zogenaamde nascent entrepreneurs. Dat zijn mensen die bezig zijn met het opstarten van een onderneming, maar waarvoor de onderneming nog niet actief is. De resultaten tonen aan dat 1) ondernemende intenties een significant positief effect hebben op ondernemend gedrag, 2) implementatie intenties het positief effect van ondernemende intenties op ondernemend gedrag mediëren, en 3) commitment het gemedieerde verband tussen ondernemende intenties en ondernemend gedrag positief modereert. We raden onderzoekers aan om verder te bouwen op onze onderzoeksresultaten en in kaart te brengen welke factoren commitment in de context van ondernemerschap verklaren. Die factoren kunnen immers een belangrijke sleutel zijn voor beleid en organisaties om ondernemend gedrag nog meer te stimuleren.