Textiel (in) architectuur: hoe een traditie vertaald wordt naar de moderniteit

Abstract

In deze masterscriptie wordt de ontwikkeling en het belang van textiel voor architectuur onderzocht. Het concept rond ‘traditie en moderniteit’ vormt de rode draad in deze masterscriptie. Op basis van teksten van Gottfried Semper en Marc-Antoine Laugier wordt een architectuur theoretische basis ontwikkeld. In ‘de schering’ wordt onderzocht hoe textiel als materiaal en techniek een eigen traditie vormt. We moeten ons ervan bewust zijn dat textiel, in al zijn vormen, maten en toepassingen, doorheen de eeuwen van levensbelang is geweest voor de mens. Uit een primitieve nood aan beschutting ontstond er een ‘textiel architectuur’ gebaseerd op het concept van de ‘primitieve hut’. In ‘de inslag’ wordt de focus gelegd op hoe deze traditie van textiel doorleeft in de moderniteit. Want als textiel historisch gezien zo belangrijk is geweest voor architectuur, hoe wordt ze dan nu toegepast in hedendaagse architectuur? Ik tracht een antwoord te formuleren aan de hand van de interpretatie van Adolf Loos, Mies Van der Rohe en de Bauhaus academie. Hierbij wil ik extra aandacht geven aan vrouwen die tot op heden onvoldoende erkend zijn geweest, zoals Lina Loos (1882 – 1950), Lily Reich (1885 – 1947) en Anni Albers (1899 – 1994). De schering en inslag vormen samen het geweven stof. Op basis van Tim Ingold’s concept ‘Thinking through making’ wordt voorafgaande theorie toegepast in de praktijk. Tenslotte wordt er gereflecteerd over de link tussen de thesis en het masterproject.