Het voorstel voor een nieuw straftoemetingsregime bij samenloop van misdrijven: een rekensprong voorwaarts?

Abstract

Deze masterscriptie handelt over de hervorming van het strafrechtelijk samenloopregime uit artikel 58 t.e.m. 65 Strafwetboek. Na ruim 150 jaar is de samenloopregeling uit 1867 zodanig gedateerd en ingewikkeld dat een hervorming zich opdringt. Het samenloopregime blijkt niet langer afgestemd op het stevig uitgebreide straffenarsenaal, en de té complexe regels voor meerdaadse samenloop worden door de rechtspraak systematisch opzijgeschoven. In het Wetsvoorstel van een nieuw Strafwetboek maakt de wetgever werk van een vereenvoudigd samenloopregime, afgestemd op de nieuwe strafniveaus. Deze masterscriptie maakt een grondige analyse van zowel de huidige als de toekomstige samenloopregeling, en evalueert of de voorgestelde regeling terug meer proportionaliteit in de bestraffing van samenlopende misdrijven kan bewerkstelligen. Daarnaast wordt onderzocht of de nieuwe regels terug meer eenvoud in de straftoemeting brengen en zo door de rechtspraak effectiever kunnen worden aangewend. Tot slot worden op rechtsvergelijkende wijze eventuele gelijkenissen en verschillen met de Franse samenloopregeling in kaart gebracht.