Poorten: de poort (als ruimtelijk element) om een transitie te ondersteunen

Abstract

Binnen deze scriptie bespreek ik mijn fascinatie omtrent de Schaffensepoort, een monumentaal architecturaal element in de context van Diest. Al van mijn kindertijd had ik een zekere affectie voor deze poort aangezien ik er best dichtbij woon en we deze meermaals bezocht hebben. Echter merkte ik op dat doorheen de jaren de poort sterk achteruit is gegaan en in een staat van verval is terecht gekomen. Het is in zekere zin een verloren plek geworden, achtergelaten in de gemeenschap. Daarom koos ik deze poort als herbestem- mingsontwerp voor mijn eindproject. Hieraan gebonden wou ik een onderzoek starten naar een alternatieve ontwerpmethodiek voor het herbestemmen van zulke projecten als de Schaffensepoort. Startende vanuit mijn fascinatie naar rituelen, aangewakkerd in de eerste master in het seminarie Genius Loci, probeer ik in deze scriptie een persoonlijke ontwerpmethodiek te ontwikkelen. Vanuit zowel het ruimtelijke gegeven van de Schaffensepoort als het gevoelsmatige gegeven van de rituelen onderzoek ik hoe het ruimtelijk element van de poort ingezet kan worden voor het bemiddelen van over- gangsrituelen. Tegelijk is er ook een wisselwerking met het onderzoek naar hoe overgangsrituelen een bemid- delaar kunnen zijn in het herbestemmingsproces van de poort.