Vlaamse begijnhoven als archetype voor hedendaagse samenlevingsverbanden

Abstract

Doorheen de opleiding architectuur heb ik binnen het seminarie genius loci een fascinatie gekregen voor Vlaamse begijnhoven en de begijnenbeweging. Ze slaagden erin om een democratisch systeem te ontwikkelen waarbij de vrouw een centrale rol had. Hierbij speelden de architectuur en stedenbouw een cruciale rol. Deze scriptie zal vertrekken vanuit de onderzoeksvraag “Kunnen Vlaamse begijnhoven functioneren als archetype voor hedendaagse samenlevingsverbanden?”. Er wordt onderzocht via welke manier de begijnen erin slaagden zich te onderscheiden van andere woonmodellen binnen de geschiedenis en welke principes wij kunnen meenemen om hedendaagse problemen op te lossen.

Het onderzoek zal de verschillende facetten van de begijnenbeweging en haar infrastructuur ontleden, mede door verschillende casestudies binnen België te onderzoeken. Ook zal er onderzocht worden op welke manieren men kan omgaan met deze bouwwerken. Dit onderzoek zal de basis vormen om hedendaagse collectieve woonvormen te onderzoeken en te kijken welke historische elementen we vandaag de dag nog terugvinden binnen moderne projecten. Ook kijken we naar verschillende eigendomsstructuren van gronden en beheer-strategieën om deze projecten te realiseren.

Uit het onderzoek blijkt dat we verschillende aspecten van de begijnenbeweging terug kunnen vinden in hedendaagse woonvormen. Ook het beheer van gronden kunnen we terugkoppelen aan de begijnen. Kortom, het verleden blijft zichtbaar in de hedendaagse architectuur.