De kracht van de handgetekende utopie

Abstract

Deze masterthesis vertrekt vanuit mijn diepe interesse voor het tekenen en de imaginatie. Het doel is om te achterhalen hoe de handtekening kan ingezet worden voor de verbeelding en vormgeving van een betere wereld. Kan de handtekening een doorgeefluik zijn bij het bedenken, testen en bouwen van utopische werelden? De masterthesis start bij de opsplitsing van de kernbegrippen ‘handtekening’ en ‘utopie’. door middel van literatuurstudie wordt er op zoek gegaan naar het ontstaan, de betekenis, de relatie tot architectuur en de relatie tot de onderzoeksvraag van beide begrippen. Vervolgens worden de kernbegrippen samengevoegd en wordt er een literatuurstudie uitgevoerd naar het onderzoek van drie visionaire architecten en hun getekende utopische werelden, respectievelijk, Antonio Sant'Elia - Città Nuova, Yona Friedman - Ville Spatiale en Luc Schuiten - Villes de Demain. Vanuit dit onderzoek ontdekken we op welke wijze de architecten het handtekenen toepassen tot het bedenken en uittesten van hun utopische visies. Een eigenschap die utopische visies gemeen hebben is de zuivere intentie om de bestaande wereld te verbeteren. Ondanks deze intentie blijkt het idee dat deze individuele utopische werelden in zijn volledigheid een concrete vorm aannemen ondenkbaar. Als we niet in staat zijn met behulp van handgetekende utopie een reële maakbare wereld te creëren, wat is dan wel zijn bevorderlijke invloed op de werkelijkheid? Deze deelvraag ontstaat vanuit de contradictie van de utopie en tracht ik op het einde van de masterthesis te beantwoorden.