lezing nav OLOD Care & Crise

Abstract

nav het OLOD Care & Crise gaf ik een lezing bij de start van dit vak. Andere lezingen werden gegeven door Waardig sterven, Heleen Van Loon, Tamara Ingels... Bij het einde van de opdracht beoordeelde ik de projecten en gaf ik ook een slotbeschouwing op het eindevent dat de studenten organiseerden voor externen en pers.

De studenten krijgen op 1 november de taak om naar een plek te gaan waar troost en rouw een plaats krijgen. Dit kan een begraafplaats zijn, of een troostconcert van Reveil, etc. Daar moeten de studenten observeren welke materiële sporen, objecten, artefacten van betekenis (touchpoints) er achtergelaten worden. Bv. Welke objecten/symbolen als teken van verlies en afscheid worden achtergelaten op een graf, langs de kant van de weg, op een begraafplaats, in een WZC, afscheidsboom, graven van soldaten, …? Denk maar aan knuffels, briefjes, bloemen, steentjes, … De studenten moeten deze materiële elementen en hun betekenis hierachter in kaart brengen. Het zijn deze objecten die het afscheid van een persoon tastbaar en zichtbaar maken in de publieke ruimte, ook en voor anderen die deze persoon niet gekend hebben. Het doel is om de studenten te laten observeren hoe we als gemeenschap vaak afscheid nemen door gebruik te maken van artefacten en objecten. Daarnaast analyseren de studenten dan het verschil bij een overlijden van iemand met familieleden, kennissen of andere nabestaanden en iemand die sterft in armoede of eenzaamheid. Zo is het voor de vrijwilligers van waardig begraven niet altijd mogelijk om een persoonlijke boodschap of anekdote op het doodsprentje te zetten of om de bloemen en muziek te kiezen a.d.h.v. de voorkeur van de overledene of een koffietafel te organiseren. Er wordt de studenten gevraagd om stil te staan bij dit contrast en hoe ze als ontwerper daar een antwoord op bieden. Deze antwoorden (in de vorm van schetsen, foto’s, prototypes, … ) zullen ze dan op 10/11 presenteren. Het doel van het vak is dan ook om de studenten te laten reflecteren over onze rol als maatschappij om overledenen een respectvol afscheid te geven en ze nadien te herdenken, ook al hebben we ze niet persoonlijk gekend.