Toestemmingsvereiste in het seksueel strafrecht

Abstract

Deze thesis onderzoekt de implementatie van seksuele autonomie in het Belgische strafrecht, met focus op toestemming in artikelen 417/5 en 417/6 van het Strafwetboek.

Bij een nadere analyse van de Belgische toestemmingspremisse kunnen twee essentiële criteria worden onderscheiden waaraan de toestemming moet voldoen: de toestemming moet gegeven zijn uit vrije wil en deze moet op ieder moment kunnen worden ingetrokken. Volgens rechtspraak en rechtsleer moeten deze criteria worden aangevuld opdat er sprake kan zijn van een geldige toestemming. Deze dient voorafgaand, geïnformeerd, ondubbelzinnig en specifiek te zijn. De kwaliteitseisen die aan de definitie van toestemming zijn gekoppeld, lijken in eerste instantie dan ook de seksuele autonomie te bevorderen. Toch heeft de wetgever niet alle kwaliteitseisen opgenomen in artikel 417/5 van het Strafwetboek. Daarnaast wordt de duidelijkheid van het wetsartikel aangetast door de uitgebreide omvang ervan.

Bovendien is de wetgever te ver gegaan bij het vaststellen van de regels omtrent de seksuele meerderjarigheid, waarbij er een gebrek aan evenwicht is tussen de seksuele autonomie van minderjarigen en hun bescherming.

Om een grondige evaluatie mogelijk te maken, wordt in dit onderzoek het onderwerp ook vanuit een rechtsvergelijkend perspectief geanalyseerd. Er wordt aan rechtsvergelijking met Zweden, Nederland en Engeland gedaan.