Aansprakelijkheid bij verkoop van een gebrekkig paard

Abstract

De onderzoeksvraag behandelt de kwestie of een koper een paard in de mond mag bekijken na aankoop. Dit vraagstuk wordt onderzocht binnen het kader van het Gemeen Kooprecht en het Consumentenkooprecht, met bijzondere aandacht voor de ratione personae. In de wereld van paardenhandel, met België als belangrijke speler, leiden transacties vaak tot geschillen over gebreken bij paarden. Anders dan bij materiële goederen, zijn paarden levende wezens met specifieke gebreken zoals manken of stalgebreken. Het ontstaan van gebreken na aankoop leidt tot discussies over verkopersaansprakelijkheid. Bestaande rechtstakken als het Gemeen Kooprecht en het Consumentenkooprecht worden toegepast, maar hun geschiktheid voor paarden wordt in twijfel getrokken. De discussie of het Consumentenkooprecht al dan niet van toepassing is, draait voornamelijk om de definitie van de koper en verkoper. De rechtspraak varieert sterk, waarbij de beroepsactiviteit van de verkoper vaak de doorslag geeft. Het Consumentenkooprecht biedt meer bescherming aan de koper, terwijl verkopers vaak proberen dit te vermijden vanwege de zware bewijslast volgend uit het anterioriteitsvermoeden. Het Gemeen Kooprecht wordt beperkt door specifieke wetten zoals de Wet en het KB koopvernietigende gebreken, die een korte lijst van koopvernietigende gebreken bevatten. Dit beperkt de bescherming van kopers. Er wordt gewezen op de noodzaak van een goede afweging tussen verkopers- en consumentenbelangen, vooral met betrekking tot de specifieke aard van levende dieren zoals paarden.