Could transcranial direct current stimulation acutely enhance exercise capacity in patients with heart disease?

Abstract

Heeft een enkele dosis van transcraniële directe hersenstimulatie (tDCS) een acuut effect op de inspanningscapaciteit, gemeten door VO2piek, bij patiënten met hartaandoeningen? Dit was hetgeen we ons afvroegen en nader wilden onderzoeken binnen onze thesis. Design is een gerandomiseerde cross-over studie, waarbij elke proefpersoon zowel tDCS als sham tDCS als interventie krijgt. De inspanningscapaciteit, gemeten door VO2piek, zal via een cardiopulmonaire inspanningstest (CPET) worden afgenomen. Eerste werd een initiële CPET afgenomen als screeningsprocedure en om een eerste inzicht te krijgen in de patiënt. Hierna volgden nog 2 gerandomiseerde CPET’s waarbij zowel de tDCS als sham tDCS wordt toegepast. Om onze statistiek te analyseren gebruikten we JMP Pro 17. Statistische test die gebruikt werd, was afhankelijk of de data normaal verdeeld was. Normale verdeling werd nagegaan via Shapio-Wilk test. Bij normale verdeling voerden we een gepaarde t-Test uit, indien niet normaal verdeeld werd de niet-parametrische Wilcoxon Signed Rank gebruikt We vonden geen significante resultaten binnen de uitkomstmaten; maximale belasting (Wmax), inspanningscapaciteit op de eerste en tweede ventilatoire drempel. Een significant verschil werd gevonden in de maximale inspanningscapaciteit (VO2Piek). Onze belangrijkste conclusie is dat we een gereduceerde VO2Piek hebben gevonden na tDCS. Dit geeft mogelijk een verminderd percentage van de inspanningscapaciteit weer dat patiënten met hartaandoeningen dienen te gebruiken bij maximale inspanning.