De invloed van Cisterciënzerarchitectuur op hedendaagse bouwkunst: Van historische erkenning tot inspiratie voor een herbestemming van de abdij van Herkenrode

Abstract

De Cisterciënzers leefden volgens de regel van de heilige Benedictus, met als hoofddoel het lofprijzen van God. Bernardus van Clairvaux, een Benedictijn, vond dat ze binnen de kloosterorde dit doel verloren waren en stichtte een nieuwe orde die terugkeerde naar de kernprincipes van eenvoud, armoede en soberheid. Deze nieuwe orde, bekend als de Cisterciënzers, is bekend om hun specifieke uitstraling waarbij eenvoud van groot belang is. Dit resulteerde in een specifieke architectuurtaal die zowel binnen het kloosterleven als bij moderne en hedendaagse architecten interesse wekte.

Het onderzoek richt zich op het ontdekken welke kenmerken van Cisterciënzer architectuur in de hedendaagse architectuur terug te vinden zijn. De centrale onderzoeksvraag is: In hoeverre beïnvloedt het spirituele van de Cisterciënzers hun architectuur, welke principes zijn te vinden in de hedendaagse architectuur, en kunnen deze toegepast worden voor de herbestemming van Herkenrode?

Uit het onderzoek blijkt dat de principes van eenvoud, lichtinval en duurzaamheid sterk aanwezig zijn in de hedendaagse architectuur, vaak zonder bewuste link. Deze kenmerken werden vooral geïntroduceerd door Le Corbusier met zijn interesse in Cisterciënzer architectuur, waardoor deze specifieke principes de moderne stroming hebben uitgebouwd. In elk project kunnen deze kenmerken worden toegepast, ongeacht het religieuze karakter, en zijn bijzonder nuttig bij de herbestemming van een Cisterciënzer abdij, gelijk de abdij van Herkenrode.