From engawa to cloister: Transitional spaces as connecting elements in Herkenrode

Abstract

De abdijsite van Herkenrode, ooit een majestueus complex, draagt nu de littekens van de tijd. Na de Franse Revolutie verdween een groot deel van de historische kern, waardoor de site gefragmenteerd en zonder duidelijke hiërarchie achterbleef. Deze scriptie verkent hoe een ontwerpinterventie de site nieuw leven kan inblazen door de ruimtelijke en culturele samenhang te herstellen. Ditonderzoek richt zich op het concept van overgangsruimtes, zoals galerijen en kloostergangen, die verloren gingen door historische ingrepen. Deze ruimtes speelden een cruciale rol in de organisatie van de abdij en vormden een verbinding tussen verschillende zones.Zo start de scriptie met de verdieping in de Japanse architectuur, waar de engawa dient als overgangsruimte tussen binnen en buiten en publiek en privaat. De engawa bevordert tevens een nauwe relatie met de natuur.Door de engawa te bestuderen en hierna verschillende typologieën van overgangsruimtes te analyseren, is er een raamwerk ontwikkeld voor het ontwerpen van nieuwe overgangsruimtes. De conclusies uit dit onderzoek zullen de basis vormen voor een architectonische strategie die gericht is op het versterken van connectiviteit en het creëren van een samenhangende sfeer in Herkenrode. Deze strategie kan mogelijk ook breder worden toegepast bij de revitalisering van andere historische locaties, met name van monastiek erfgoed.