De verlaagde registratiebelasting bij aankoop van de enige eigen woning in Vlaanderen: nood aan een minimumduur tot hoofdverblijfplaats als waarborg tegen fiscaal misbruik?

Abstract

Deze masterproef onderzoekt het verlaagd tarief van 3% (dan wel 2%) registratiebelasting bij de aankoop van een woning in Vlaanderen. Om hiervoor in aanmerking te komen, moet de belastingplichtige aan een aantal voorwaarden voldoen. Een vereiste inzake een minimumduur als hoofdverblijfplaats ontbreekt echter. Hierdoor ontstaat de mogelijkheid dat een belastingplichtige zich slechts tijdelijk domicilieert en de woning vervolgens verhuurt. In dit onderzoek wordt nagegaan of het invoeren van een verplichte minimumduur tot hoofdverblijfplaats een gepaste waarborg kan vormen tegen fiscaal misbruik. Daartoe wordt eerst onderzocht hoe fiscaal misbruik juridisch wordt ingevuld, en hoe de Vlaamse Belastingdienst (VLABEL) specifieke situaties beoordeelt binnen het kader van het verlaagd verkooprecht. Daarbij wordt ook stilgestaan bij de impact van VLABEL’s benadering op de rechtszekerheid van de belastingplichtige. Tot slot wordt, aan de hand van een rechtsvergelijking met het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en het Waals Gewest, een voorstel tot hervorming uitgewerkt om deze leemte in de Vlaamse regelgeving op te vangen.