Belgische ziekenhuisconcentraties: een studie naar de juridische implicaties in een rechtsvergelijkende analyse met Nederland

Abstract

Sinds het begin van deze eeuw is de Belgische ziekenhuissector volop in transitie. Dit zorgt ervoor dat ziekenhuizen op een duurzamere manier gaan samenwerken met elkaar. Een van deze mogelijkheden betreft de verrichting van een ziekenhuisconcentratie. Tot voor kort heerste in België rechtsonzekerheid inzake de toepassing van het mededingingsrecht op de zorgsector. Recent zien we hierin een ommekeer middels toepassing ervan op ziekenhuisconcentraties. Bovendien kan uit mededingingsrechtelijke bepalingen besloten worden dat zowel in België als in Nederland afgeweken wordt van de default regelgeving die geldt voor alle andere ondernemingen. Dit gezien in België hogere aanmeldingsdrempels toepasselijk zijn op erkende ziekenhuizen (vrijstelling van de preventieve concentratiecontrole) en in Nederland de concentratiecontrole van ziekenhuizen opgedeeld wordt tussen een controle door de ACM en de NZa via een zorgspecifieke fusietoets. Via een rechtsvergelijking met Nederland werden twee maatregelen voorgesteld om de Belgische concentratiecontrole van ziekenhuisconcentraties te optimaliseren teneinde de economische en medische belangen beter te balanceren. Deze maatregelen betreffen de implementatie van uniforme aanmeldingsdrempels in België en/of de ontwikkeling van een samenwerkingsmechanisme tussen de BMA en de FOD Volksgezondheid bij ziekenhuisconcentraties. Voorgaande zodat elke verrichte ziekenhuisconcentratie een equilibrium vindt tussen haar economische en medische belangen, zonder afbreuk te doen aan de zorgkwaliteit.