De Europese regels rond platformwerk: een afdoend antwoord in de strijd tegen schijnzelfstandigheid?

Abstract

Deze masterthesis onderzoekt schijnzelfstandigheid in de Europese platformeconomie, met focus op Richtlijn (EU) 2024/2831. De opkomst van digitale platformen heeft geleid tot nieuwe werkvormen die traditionele arbeidsrelaties uitdagen, waarbij veel platformwerkers ten onrechte als zelfstandigen worden gekwalificeerd. Het onderzoek analyseert eerst het juridisch kader voor arbeidsrelaties in Europa en België, inclusief herkwalificatiecriteria. Vervolgens wordt de nieuwe Platformrichtlijn onderzocht, met haar wettelijk vermoeden van werknemerschap en regels voor algoritmisch beheer. Een rechtsvergelijkende studie tussen België en Griekenland toont verschillende aanpakken van schijnzelfstandigheid. De masterthesis concludeert dat de richtlijn een belangrijke stap is, maar dat verdere harmonisatie nodig blijft om flexibiliteit en werknemersbescherming in evenwicht te brengen, zowel binnen als buiten de platformeconomie.