What Physical Training Intensity And Volume Is Most Optimal To Improve Physical Fitness In T2DM Patients?

Abstract

Type 2 diabetes mellitus (T2DM) vormt een risicofactor voor veel comorbiditeiten. Een goede inspanningscapaciteit is echter een antagonist van deze risicofactor. Daarom is het belangrijk om de inspanningscapaciteit te verbeteren bij deze patiënten. Deze thesis onderzoekt daarom welke fysieke trainingsintensiteit en -volume het meest optimaal is om de fysieke fitheid te verbeteren bij deze populatie.

Er werd een RCT uitgevoerd waarbij 3 types van aerobe training werden toegepast (laag volume matige intensiteit: LVMI, hoog volume matige intensiteit: HVMI en laag volume hoge intensiteit: LVHI). Deze interventiegroepen volgden elk een oefenprogramma, bestaande uit 72 sessies, 3 keer per week. Ook was er een controlegroep, waarbij geen interventie werd uitgevoerd. Elke groep onderging testen bij aanvang van de studie, na 3 maanden en na afloop van de studie (6 maanden).

Uit deze studie bleek voornamelijk dat de interventiegroepen meer vooruitgang boekten, vergeleken met de controlegroep. Echter werd er geen verschil gevonden tussen de 3 interventiegroepen onderling. Verder onderzoek is nodig om meer eenduidige conclusies te kunnen trekken.