De kracht van ervaringsdeskundigheid binnen de kinderrevalidatie: een kwalitatieve verkenning van de percepties van zorgprofessionals

Abstract

Achtergrond: Ervaringsdeskundigheid krijgt meer erkenning in de zorg, maar ontbreekt vaak in de kinderrevalidatie. Ervaringskennis, gevormd door eigen beleving en gedeeld met anderen, kan tot deskundigheid leiden. Het integreren van deze kennis naast wetenschappelijke en professionele inzichten verrijkt het revalidatieproces en erkent de waarde van persoonlijke ervaringen in de zorg. Er is nauwelijks literatuur over het gebruik van ervaringskennis en -deskundigheid en er zijn tot nu toe geen studies gedaan in de Belgische context. Deze studie onderzoekt hoe zorgprofessionals de inzet van ex-patiënten als ervaringsdeskundigen binnen kinderrevalidatieteams duiden.

Methode: Beschrijvend kwalitatief onderzoek via semigestructureerde interviews met acht zorgprofessionals in de kinderrevalidatie.

Resultaten: Twee hoofdthema’s kwamen naar voren: voorwaarden voor succesvolle inzet (zoals een passende match en ondersteuning) en uitdagingen (zoals impact op betrokkenen en onbekendheid met het concept).

Conclusie: De ervaringsdeskundige vormt een brug tussen patiënt en zorgverlener met unieke inzichten die de zorg verrijken. Ondanks beperkte ervaring zien zorgprofessionals een duidelijke meerwaarde, mits goede begeleiding en ondersteuning worden voorzien.