Wat is de rol van de hoofdarts en op welke wijze dient deze ondersteund te worden binnen een organisatiestructuur van de medische directie, in de snel veranderende ziekenhuiswereld?

Abstract

Ziekenhuizen staan voor complexe uitdagingen door vergrijzing, technologische innovaties, stijgende kosten en veranderende verwachtingen. Een goed bestuur, oftewel hospital governance, is cruciaal voor kwaliteitsvolle, efficiënte en toekomstbestendige zorg. Het recente federaal regeerakkoord benoemt co-governance als beleidsprioriteit, wat het belang van dit onderwerp onderstreept. Binnen dit bestuur vervult de hoofdarts een sleutelrol als verbindingsfiguur tussen het artsenkorps, management en beleid. Toch blijft deze functie onderbelicht in wetgeving en onderzoek. Deze masterproef onderzocht hoe hoofdartsen in Vlaamse ziekenhuizen hun rol invullen, welke uitdagingen ze ervaren en welke ondersteuning nodig is. Via semigestructureerde diepte-interviews met 23 hoofdartsen uit verschillende ziekenhuiscontexten werden inzichten verzameld rond interne werking, externe samenwerking en persoonlijke beleving. De Framework Analyse identificeerde vier spanningsvelden die de complexiteit van de hoofdartsenrol beschrijven: mandaat, samenwerking, ondersteuning en beleidscontext. Hoofdartsen positioneren zich als brugfiguren, maar botsen op een formeel mandaat dat onvoldoende aansluit bij de realiteit. Hun slagkracht is sterk afhankelijk van vertrouwen, persoonlijke inzet en informele samenwerking, terwijl structurele ondersteuning en juridische verankering vaak ontbreken. De specifieke context waarin de hoofdarts actief is kan sterk verschillen, wat ook invloed heeft op de slagkracht van zijn functie. Onderliggende systeemfactoren, zoal