Zelfzorgervaringen en -noden bij patiënten met een urostoma: vanuit het perspectief van verpleegkundig specialisten en consulenten stomazorg

Abstract

Deze masterproef onderzoekt de zelfzorgervaringen en -noden van patiënten met een urostoma, bekeken vanuit het perspectief van verpleegkundig specialisten (VS’en) en verpleegkundig consulenten (VC’en). Zelfzorg speelt een centrale rol in het herstelproces en de levenskwaliteit van urostomadragers, maar wordt in onderzoek nog vaak onderbelicht.

Via een kwalitatieve, fenomenologische studie werden zes semigestructureerde interviews afgenomen met VS’en en VC’en actief in de Vlaamse zorgcontext. De analyse gebeurde volgens de QUAGOL-methodiek.

De resultaten tonen aan dat zelfzorg bij urostomadragers een individueel en dynamisch proces is, beïnvloed door psychologische factoren (zoals acceptatie en angst voor lekkages), lichamelijke en cognitieve mogelijkheden, sociale steun en de mate van educatie. Ook externe factoren, zoals het zorgsysteem (bv. verkorte ziekenhuisopnames) en maatschappelijke barrières (zoals taboes en beperkte toiletfaciliteiten), spelen een rol.

De masterproef besluit dat persoonlijke ondersteuning, educatie en uniforme communicatie onder zorgverleners cruciaal zijn. Aanbevelingen worden geformuleerd voor zorgpraktijk, beleid en toekomstig onderzoek met als doel de autonomie en levenskwaliteit van urostomadragers te versterken.