Kwaliteit en bruikbaarheid van gezondheidsdata in de eerste lijnszorg: een analyse van de diabetesbarometer als instrument voor kwaliteitsverbetering

Abstract

De masterproef analyseert de kwaliteit en bruikbaarheid van gezondheidsdata in de eerstelijnszorg, met de diabetesbarometer als casus. De hypothese is dat de implementatie van dit datakwaliteitsinstrument leidt tot een significante toename in de registratiegraden van kernparameters voor diabetes type 2.

De studie maakt gebruik van een mixed-methods casestudy in een Vlaamse groepspraktijk met zeven huisartsen, twee verpleegkundigen en een huisarts in opleiding. De methodologie omvat een longitudinale analyse van EMD-registraties over zes meetmomenten, gecombineerd met observaties van interdisciplinaire teamoverleggen.

De resultaten tonen aan dat de registratiegraden significant zijn gestegen. De grootste relatieve toename werd waargenomen bij eerder ondergeregistreerde parameters, zoals het voetonderzoek (van 14% naar 44%). Onbedoelde effecten waren onder meer initiële weerstand, seizoensschommelingen en een tijdelijk plateau in een labo-ratio door een fout in een sjabloon.

De conclusie is dat de implementatie van de diabetesbarometer leidde tot substantiële en duurzame verbeteringen in dataregistratie8888. De onderliggende succesfactoren — technische optimalisatie, taakdelegatie en een feedbackcultuur — zijn breed toepasbaar binnen de eerstelijnszorg en tonen aan dat betrouwbare EMD-data een hefboom zijn voor kwaliteitsverbetering