Chimerical Architecture: Recombining Fragments through a Word and Image Narrative at the Academie Beeldende Kunsten Anderlecht

Abstract

Online Translation (original English):

Dit onderzoek verkent chimera-architectuur als zowel een verhaal als een methode voor adaptief hergebruik, waarbij de focus ligt op een kunstacademie die gehuisvest is in een gelaagd gebouw in Anderlecht. Op basis van de mythologische chimaera - een hybride figuur - onderzoekt het project hoe gefragmenteerde, herbestemde en historisch verzadigde architecturale elementen kunnen samensmelten tot evoluerende ruimtes die zich verzetten tegen een vaste interpretatie.

Geïnformeerd door de film La Chimera, bezoeken ter plaatse en architectuurtheorie, houdt het werk zich bezig met het complexe weefsel van de Académie Anderlecht. Als een archeologische opgraving brengt het proces een constellatie van fragmenten -materialen, herinneringen en vormen- aan het licht die spreken van tijd, transformatie en improvisatie. Door middel van ruimtelijke verhalen, fotografie en citationele ontwerpstrategieën wordt het gebouw in kaart gebracht als een palimpsest: gelaagd en onaf, altijd in beweging.

In plaats van te streven naar restauratie of het volledig opnieuw uitvinden, stelt deze dissertatie een benadering voor die geworteld is in hergebruik, waarbij continuïteit wordt gevormd door tegenstrijdigheid en architectuur open, collectief en emotioneel levend blijft. In dit kader wordt de hersenschim niet alleen een metafoor, maar ook een methode.