De weg naar agronome architectuur

Abstract

eze thesis onderzoekt hoe landbouw en architectuur opnieuw met elkaar verweven kunnen worden in een tijd van ecologische, sociale en ruimtelijke crisis. Vertrekkend vanuit historische en filosofische reflecties op landbouw als culturele en morele praktijk, wordt gepleit voor een herwaardering van landbouw in het architectonisch en stedelijk denken. Concepten als oikophilia (Scruton) en sitopia (Steel) vormen de ideologische onderbouw, aangevuld met casestudies van agronomische ontwerpmodellen zoals die van François Cointereaux, Leberecht Migge, Broadacre City van Frank Lloyd Wright, Andrea Branzi’s Agronica en actuele voorbeelden zoals Ferme du Chaudron en Le Potager Extraordinaire.

De thesis integreert deze reflecties in een concreet ontwerpvoorstel voor Studio Zwartberg in Genk, waar een regeneratieve en circulaire architectuur wordt ontwikkeld op het snijvlak van landbouw, wonen, voedselproductie en landschap. In dit ontwerp staan materialiteit, tactiliteit en ecologische integriteit centraal, met aandacht voor hergebruik, biogebaseerde materialen en lokale verankering. De thesis toont hoe een hedendaagse ‘agronome architectuur’ kan bijdragen aan een meer verbonden, duurzame en zorgzame leefomgeving.