Machine à Guérir - Laboratoria van transitie: een helende architectuur voor een verzakt landschap in herstel.

Abstract

De impact van mijnbouw is diep verankerd in het landschap van Genk. Decennia na de sluiting blijven de ondergrondse gangen deel van de stad. Indien deze begraven gangen ooit zouden zorgen voor verzakkingen aan het maaiveld, hoe gaat Genk hier dan mee om? Door het landschap te zien als veranderlijk terrein, wordt architectuur voor een fundamentele uitdaging gesteld: hoe kan een gebouw functioneren in een niet-statisch landschap? En hoe kan het meer doen dan reageren: er actief aan bijdragen? Deze scriptie onderzoekt de relatie tussen architectuur en een landschap in herstel, met focus op transformatieve en zorgende architectuur – een aanpak waarbij gebouwen zich aanpassen aan de bewegingen van de ondergrond. Via een masterplan en het ontwerp van een sanatorium wordt onderzocht hoe architectuur kan fungeren als scharnier tussen verzakkende en stabiele zones en zo fysiek én symbolisch kan bijdragen aan het herstel van een post-industrieel landschap. Zorg staat centraal in dit onderzoek. Niet alleen zorg voor mensen met mentale of psychische noden, maar ook voor omgeving, erfgoed en stad. Het principe van Healing Architecture – architectuur die welzijn bevordert – geldt voor gebouw én landschap. Kan architectuur niet alleen een plek van herstel zijn, maar ook het landschap zelf helpen helen? Door verzakkingen te integreren ontstaat een Machine à Guérir: een genezende machine voor mens en omgeving.