Ontwerpend onderzoek naar herbestemming van vierkantshoeves

Abstract

Verspreid over Attenhoven en de bredere Haspengouw-regio liggen talloze vierkantshoeves, ooit het hart van agrarische gemeenschappen. Vandaag staan veel van deze historische boerderijen leeg, hun structuren aangetast, hun functie verdwenen. Toch bezitten ze een ruimtelijke kwaliteit en robuustheid die nieuwe vormen van gebruik mogelijk maken. De uitdaging ligt niet in het herbestemmen van één hoeve maar in het ontwikkelen van strategieën die deze typologie als geheel een toekomst bieden.

Deze thesis onderzoekt negen hedendaagse architecturale strategieën. Sommige sluiten nauw aan bij de vierkantshoeve, andere minder direct maar juist daardoor inspirerend. Door deze strategieën te analyseren en te toetsen aan de ruimtelijke kenmerken van de hoeves ontstaat een aanpak die vertrekt vanuit ruimtelijke ingrepen. De focus ligt op de kwaliteiten van de ruimte zelf, met nadruk op openheid, aanpasbaarheid en toekomstgericht denken.

Wat als deze hoeves daardoor niet langer restanten uit het verleden zijn maar gebouwen met toekomst, die zich kunnen aanpassen en een nieuwe rol spelen? Door los te komen van één vaste functie ontstaat een model gericht op flexibiliteit en hergebruik. Zo ondersteunt deze aanpak zowel het behoud van de gebouwen als de ontwikkeling van nieuwe gebruiksvormen.