Optimale grootte van een biomassa verwerkingsinstallatie in de Kempen: economische analyse

Abstract

In de Belgische en Nederlandse Kempen werden vanaf het einde van vorige eeuw tot midden jaren 70 zink en lood geraffineerd uit ertsen en steenkool gewonnen in de regio. Dit veroorzaakte, door de uitstoot van zware metalen, een grootschalige vervuiling van de naburige gronden. Doordat planten de zware metalen opnemen, halen de gewassen, geteelt op deze gronden, de Europese norm niet waardoor ze onverkoopbaar zijn. Een mogelijke oplossing hiervoor, is het overschakelen op het telen van alternatieve gewassen die niet bedoeld zijn voor consumptie. Bepaalde planten kunnen immers via de methode van fytoextractie gebruikt worden om zware metalen uit de grond te verwijderen en ze op te slaan in oogstbare plantendelen. De biomassa verkregen uit deze 'energieteelten' kan vervolgens in biomassa omgezet worden in groene energie. Deze eindeverhandeling tracht aan de hand van twee modellen, Fiala et al. (1997) en Jenkins (1997), de optimale grootte van een biomassa verwerkingsinstallatie te bepalen