De studie van CD4+ CD25+ regulatoire T-cellen in patiënten met multiple sclerose

Abstract

Multiple sclerose (MS) is een chronische auto-immune aandoening van het centrale zenuwstelsel waarin autoreactieve T-cellen zich richten tegen componenten van de myelineschede zoals het ‘myelin basic protein’ (MBP) en ‘myelin oligodendrocyte glycoprotein’ (MOG). Deze myeline reactieve T-cellen circuleren in het perifere bloed van ieder persoon als gevolg van een incomplete negatieve selectie procedure in de thymus. De myeline reactieve T-cellen van MS-patiënten vertonen echter een verhoogde geactiveerde status. Een verstoring in de CD4+ CD25+ regulatoire T-cellen van deze patiënten kan mogelijk bijdragen tot een insufficiënte immunoregulatie van deze autoreactieve T-cellen. In dit onderzoek werd d.m.v flow cytometrie een fenotypische karakterisatie uitgevoerd van Tregs van gezonde controles en MS-patiënten om eventuele verschillen in het expressiepatroon van relevante adhesie-, activatie- en differentiatie merkers te detecteren. Er werden geen afwijkingen in de expressie van activatie merkers en differentiatie merkers opgemerkt. Buiten het verschil in de expressie van VLA-4 (CD49hi) in SP-MS patiënten, werden er t.o.v HC geen verdere significante verschillen gedetecteerd in de expressie van relevante adhesie moleculen in Tregs. In dit onderzoek werd ook de suppressieve capaciteit van Tregs t.o.v myeline reactieve T-cellen bestudeerd in HC. Hiervoor werden CD25 (Tregs) gedepleteerde en niet-gedepleteerde PBMC of CD4+ T-cellen gestimuleerd met de antigenen MBP of MOG. Door het CFSE signaal van de responder cellen op te volgen via flow cytometrie werd informatie bekomen omtrent de antigen reactiviteit in de aan- of afwezigheid van Tregs. De Tregs oefenden een onderdrukkende activiteit uit op de myeline reactieve T-cellen in tegenstelling tot de TT gestimuleerde T-cellen waarbij geen Treg activiteit werd aangetoond. Hierna werden verkregen MBP reactieve T-celklonen in cocultuur gebracht met autologe Tregs in verschillende ratio’s waardoor op directe manier informatie bekomen kon worden over het onderdrukkingseffect van Tregs op myeline reactieve T-cellen. In de bekomen data was er een Treg gemedieerd onderdrukkend effect op de reactieve T-cellen waarneembaar bij een lage antigen geïnduceerde proliferatie. Verder werd een semi-quantitatieve PCR geoptimaliseerd om het BV gebruik van Treg populaties te kunnen bepalen. In de toekomst zouden vervolgens metingen betreffende het TCR BV gebruik van Tregs in HC en MSpatiënten uitgevoerd kunnen worden. In conclusie geeft deze studie aan dat Tregs in MSpatiënten fenotypisch verschillen in de expressie van enkele adhesiemoleculen wat kan bijdragen tot de MS-pathologie. Hiernaast blijken Tregs van HC in staat te zijn om in vitro de proliferatie van myeline reactieve T-cellen te onderdrukken.