Rotondes verhogen de veiligheid, maar niet voor fietsers

Abstract

Rotondes zijn populair. Niet alleen in Vlaanderen, maar ook elders in de wereld neemt het aantal rotondes hand over hand toe. In essentie zijn daar twee redenen voor: rotondes laten vlotte verkeersstromen toe met geringe wachttijden en rotondes zijn in de regel ook een verkeersveilige oplossing. Twee factoren verklaren het gunstige effect op de verkeersveiligheid: rotondes reduceren enerzijds de rijsnelheid en leiden anderzijds tot een geringer aantal conflictpunten tussen weggebruikers. Vooral de gevaarlijkste conflictenconflicten, met name die met verkeer uit tegenovergestelde rijrichtingen en ook de typische conflicten met links afslaand verkeer op klassieke kruispunten verdwijnen op rotondes. Niettemin zijn er steeds enkele discussiepunten blijven bestaan in verband met verkeersveiligheid op rotondes. Dat geldt vooral voor de effecten voor fietsers en in mindere mate voor voetgangers. Ook de veiligheidseffecten van bepaalde geometrische elementen zoals het aantal rijstroken, de vormgeving en de maatvoering van rotondes werden in het verleden nog relatief weinig onderzocht. Deze elementen vormden het uitgangspunt bij de start van dit doctoraatsproject. De hoofddoelstelling was om de bestaande wetenschappelijke kennis over de veiligheidseffecten van rotondes te toetsen en uit te breiden aan de hand van state-of-the-art empirisch onderzoek. Het uitgevoerde onderzoek werd opgebouwd rond drie hoofdlijnen: 1. De evaluatie van effecten van het omvormen van bestaande kruispunten tot rotondes op de veiligheid voor fietsers. 2. Het onderling vergelijken van het aantal verkeersongevallen op rotondes en nagaan welke kenmerken van rotondes bijdragen tot een hoger of lager aantal ongevallen. 3. Het analyseren van de factoren die bijdragen tot de letselernst indien ongevallen op rotondes zich voordoen.