Cyberpesten. Als de grenzen van de echte en de virtuele wereld vervagen

Abstract

Dit artikel wil een bijdrage leveren aan de toenemende wetenschappelijke interesse voor cyberpesten door te focussen op cyberpesten door middel van foto’s, verstuurd via het internet. Op basis van een schriftelijke bevraging bij 456 scholieren uit de derde graad van het secundair onderwijs worden de prevalentie en omstandigheden van deze vorm van cyberpesten nagegaan, net als de kenmerken van daders en slachtoffers. Het onderzoek wijst uit dat 10.1% van de respondenten ooit slachtoffer werd, terwijl 9.2% dader was. Jongens zijn vaker cyberpesters dan meisjes. Ze pesten vooral jongeren waarmee ze contact hebben op school of in hun vrije tijd. Slachtoffer- en daderschap hangen samen, in die zin dat daders slachtoffers worden en omgekeerd. Verder blijkt dat pesters en hun slachtoffers meer specifieke sociale contacten hebben dan jongeren die niet pesten of gepest worden. Wat de frequentie en intensiteit van hun internetgebruik betreft, wordt echter geen verschil vastgesteld. Deze bevindingen doen ons de hypothese formuleren dat de specificiteit van cyberpesten via foto’s erin bestaat dat de ‘echte’ en virtuele wereld aan elkaar gelinkt zijn, meer dan bij andere types van cyberpesten het geval is.