Verlies van nationaliteit in EU-lidstaten op grond van disloyaliteit, crimineel gedrag en fraude

Abstract

In diverse lidstaten van de Europese Unie is het mogelijk om de nationaliteit te ontnemen op grond van disloyaliteit, crimineel gedrag of fraude. Deze verliesgronden zijn – binnen bepaalde grenzen – toegestaan door het Europees Verdrag inzake Nationaliteit van 6 november 1997, CETS 166 (hierna: EVN). Het EVN, dat door twaalf lidstaten is geratificeerd en verder door zeven lidstaten is ondertekend, kent in de artikelen 7 en 8 een uitputtende lijst van toegestane verliesgronden. België heeft het EVN nog niet ondertekend. Op grond van artikel 23 van het wetboek van de Belgische nationaliteit, kunnen Belgen die hun nationaliteit niet hebben verkregen van een ouder die Belg was op de dag van hun geboorte en de Belgen wiens nationaliteit niet werd toegekend op grond van artikel 11, indien zij de nationaliteit op frauduleuze wijze hebben verkregen of indien zij ernstig tekortkomen aan hun verplichting als Belgische burger van de nationaliteit vervallen worden verklaard.